Przejdź do głównej zawartości

Rzecz o wiewiórkach


 Dosyć niedawno wspominałem moje spotkania z wiewiórkami szarymi (o czym później), a dziś trochę spędziłem czasu z rodzimymi rudymi wiewiórkami. Te sympatyczne gryzonie najczęściej spotykamy w formie rudej, lecz można natrafić również na osobniki brązowe, czarnobrunatne, bądź rozmaite formy pośrednie i taka różnorodność może być zachowana nawet u młodych w jednym miocie. Najczęściej ciemne formy spotykane są na południu kraju, głównie w górach, choć zdarzyło mi się spotkać brązową wiewiórkę w jednym z wrocławskich parków.
 Dziś podziwiałem z jaką lekkością poruszają się wśród koron drzew, musi być niesamowitym spektaklem natury, gdy odgrywa się walka na śmierć i życie z kuną leśną - główny drapieżnik polujący na te zwinne ssaki. Tumaki i wiewiórki łączy nie tylko to, że oba gatunki są ssakami, ale i fakt że oba gatunki są amatorami ptasich gniazd. Te słodkie gryzonie chętnie zaglądają do ptasich domów w poszukiwaniu jaj i piskląt, które to są łatwym źródłem białka.




Jak ogólnie wiadomo za większością katastrof stoi człowiek, tak było i tym razem. Pod koniec XIX wieku na teren Wielkiej Brytanii ludzie sprowadzili prosto z północnej Ameryki wiewiórkę szarą (Sciurus carolinensis), która miała być urozmaiceniem parków i ogrodów. Jednak bliska przyszłość pokazała po raz wtóry, że sztuczna introdukcja obcych gatunków powoduje ogromne szkody dla rodzimego ekosystemu. Szara kuzynka okazała się być znacznie silniejsza od wiewiórki rudej, którą wyparła z jej niszy. Obecnie szacuje się, że wiewiórek rudych na wyspach jest ok 140 tys., zaś szarych ponad 5 mln. Skąd taka diametralna różnica? Przede wszystkim wiewiórki szare roznoszą wirus, na który rude nie są uodpornione, co powoduje ich gwałtowne wymieranie, dodatkowo są one dużo odporniejsze i lepiej się przystosowują. Szacuje się, że pierwotne mieszkanki wysp wyginą w ciągu 20 najbliższych lat. Smutny jest fakt, że wiewiórki szare zostały później, bo w 1984 roku przywiezione przez amerykańskiego ambasadora na Półwysep Apeniński, gdzie rozprzestrzeniły się już na terenie całych północnych Włoch, jedyną naturalną barierą na dalszą ekspansje są Alpy, które jeśli te amerykańskie imigrantki pokonają, to bardzo poważnie zagrożą nie tylko wiewiórkom rudym, ale i całym ekosystemom. Podobna sytuacja, jak w przypadku norek amerykańskich i jenotów.
 Będąc w Szkocji nie widziałem ani jednej wiewiórki rudej, zaś szarych było bardzo dużo. Szczerze powiedziawszy bylem pod wrażeniem ich umiejętnościom wokalnym, na początku gdy nie wiedziałem do kogo przynależy to "ćwierkanie" pomyślałem, że to jakieś egzotyczne uciekinierki, lecz okazało się, że te wiewiórki silnie głosują.





Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Tęposternie

 W niedziele dzwoni do mnie kolega z zapytaniem, czy nie chciałbym się wybrać na wydrzyki tęposterne, sam z lekkim niedowierzaniem odpowiadam, czy sobie żartuje. Okazało się, że nie żartował. Także dogadaliśmy szczegóły, co do planu na kolejny dzień i się rozłączyliśmy. Cały wieczór myślałem, czy dopisze szczęście i będą dalej czekały, a może już sobie odleciały? Następnego dnia wyruszyliśmy w trasę, nie ma tragedii, bo to tylko dwie godziny od nas, a na nasze szczęście korków nie było. Po dotarciu na miejsce rozglądamy się i ich szukamy, no i pusto... dobrze trzeba wypatrywać dalej, więc idziemy raz w jedną stronę zbiornika, potem zaś w drugą i dalej nic nie widzimy. Zażartowałem, że zapewne on jest gdzieś 10m od nas, a my go nie widzimy, bo nabrzeże jest kamieniste, dodatkowo miejscami porośnięte roślinnością, także dostrzeżenie wydrzyków to nie lada wyzwanie. Na wale spotkaliśmy fotografa z żoną i pytamy lekko zrezygnowani, czy oni również przyjechali na wydrzyki, zapytany z...
2 komentarze
Czytaj więcej

Ústí nad Labem

 Po dłuższej przerwie powracam do blogosfery i mam nadzieję, że w najbliższym czasie nadrobię zaległości.  Przez jeden semestr byłem w ramach programu Erasmus w interesującym mieście o spolszczonej nazwie Ujście nad Łabą, lecz zdecydowanie wolę czeską nazwę Ústí nad Labem. Miasto to wybrałem, ponieważ znajduje się relatywnie blisko mojego domu, a jest położone między Drezdnem, a Pragą. Po kilku miesiącach spędzonych w tym mieście, ani trochę nie żałuję swej decyzji. Jeśli ktokolwiek ma możliwości takowego wyjazdu, powinien wykorzystać nadarzającą się okazję, ponieważ taka forma studiów, czy też praktyk wzbogaca pod względem językowym, gdyż język obcy otacza nas z każdej strony. Jako bohemista mogłem szlifować swoją czeszczyznę, ale również język angielski, a jeśli ktoś jest, bądź stara się być otwarty na studentów z różnych zakątków Europy czy też świata, może nauczyć się chociażby podstaw innych języków. Dla mnie największym wyzwaniem był język turecki czy hiszpański. Jest t...
2 komentarze
Czytaj więcej

Baltic

 Niejednokrotnie mój kolega ze Szkocji coś zimnego określał przymiotnikiem "baltic". "Baltic" to w szkockiej angielszczyźnie ekwiwalent "cold". Trudno się nie zgodzić, że nasze jakże piękne morze do ciepłych nie należy, jednak to nie oznacza, że nie jest omijanie przez turystów. O nie! wręcz przeciwnie, jest ich cała masa (a to już o czymś świadczy, nieprawdaż?).Również coroczny rytuał wakacyjnej kąpieli w nim musi zostać wykonany. W tym roku mój wyjazd przypadł na lipiec i to na tydzień, gdzie w znacznej mierze przeważały chmury i przelotne opady, chociaż jeden dzień trafił się naprawdę ciepły i słoneczny. To niestety pod względem awifauny nie był tak udany, jak zeszłoroczny wyjazd. Migracje nie były jeszcze na dobre rozpoczęte, a z siewiek jedynie to usłyszałem przelatujące alpinki. Może we wrześniu się bardziej poszczęści? Zobaczymy.  Młody kopciuszek  Łabędź niemy odmiana tzw. polska  Młoda mewa siodłata  Dorosła mewa srebrzysta...
2 komentarze
Czytaj więcej